محمد محمدخانی و زهرا رضایان

محمد محمدخانی متولد سال ۱۳۷۳ و دانش‌آموخته‌ی رشته‌ی معماری از دانشگاه تهران است. پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، فعالیت خود را به‌صورت انفرادی و گروهی در حوزه‌های معماری، گرافیک و طراحی شهری شروع کرد. ایجاد پیوند میان این سه دیسیپلین و مفهوم روایت‌گری همواره دغدغه‌ و تمرکز اصلی او در کارهایش است.تصویرسازی سری‌کتاب‌هایِ «نشانوشت» از جمله کارهای اوست.

زهرا رضایان متولد سال ۱۳۸۰ و دانشجوی رشته‌ی معماری داخلی است. او هم‌چنین در زمینه‌ی بازیگری و کارگردانی تئاتر به‌همراه گروه «لوتوس» فعالیت می‌کند و تجربه‌ی حضور در یک فیلم کوتاه را به‌عنوان بازیگر دارد.

ریسمان خیال (یا چگونه دریافتم که  از جایی که ایستاده‌ام، به پیرامونم  بنگرم!)

 کارآگاهِ بازنشسته «۲۹»، ملول از کرختیِ زندگیِ روزمره‌اش، قصد دارد پاسخِ سؤالِ همیشگی‌اش را پیدا کند: «ارتباط من با جهان امروز چگونه است؟»

«…مدارک لازم را جمع‌آوری کردم و تصویرِ زمان‌مندی از جهان ساختم. بریده‌هایی از کتاب‌ها، مصاحبه‌ها و آثار مشاهیر تاریخ را روی آن چسباندم. اما با وصل کردن سرنخ‌ها سردرگم‌تر شدم. گویی حقیقت ْ آرام‌آرام زیر پوسته‌ی ضخیمی از الگوهای درهم و برهم در حال دفن شدن است  و چند پاره می‌شود.».

 بریده‌ای از خاطرات «۲۹».

– «…آری. از زمانی که انسانِ خردمند سیستمِ اندیشه را بنا کرد، همواره در پیِ یافتنِ الگوهایی برای پاسخ به سؤالاتِ هستی‌شناسانه‌ی خود بوده: چگونه می‌توانم رابطه‌ی خود را با جهان جدید پیدا کنم؟ آیا تاریخ ْ من را در خود می‌بلعد و جایگاهی در دنیای جدید نخواهم داشت؟».

+«… و نهایتاً شما جوابی پیدا کردید؟».

-«جواب؟! آیا برای یافتن پاسخ باید در احوالات گذشتگان و یا هم‌عصران کنکاش کرد؟ عذرخواهی می‌کنم…، بله،… پاسخ این است که…».

بخشی از مصاحبه با «۲۹». لحظاتی پیش از مرگ.