علی نقوی نمینی، رضا حیرانی، محمدعلی اسماعیلی و علی ابهری

علی نقوی نمینی متولد سال 1354، تحصیلات کارشناس ارشد معماری را در دانشگاه علم و صنعت ایران در سال 1378 به اتمام رساند. پس از  چند سال کسب تجربه کاری در دفاتر و مشاوران معماری، سرانجام به‌اتفاق دو شریک دیگرش، حمیدرضا موسوی و شادی عزیزی، در سال 1380، شرکت نشا (نگین شهر آینده) را بنیان‌گذاری کرد. او هم‌چنین به‌عنوان استاد مدعو، در دانشگاه‌های آزاد تهران هم تدریس کرده است. علاوه بر آن، در کنار  معماری به‌عنوان حرفه اصلی، به نقاشی و نوازندگی گیتار نیز پرداخته است. او موفق به کسب مقام در مسابقات و جوایز متعدد معماری شده است و آثارش در نمایشگاه‌های ملی و بین‌المللی معماری نیز به نمایش گذاشته‌ شده است. حاصل علاقه او به پژوهش نیز منجر به تألیف چندین نوشتار و ارائه مقالات ملی و بین‌المللی در حوزه معماری و شهر  است.

رضا حیرانی متولد ۱۳۵۶. شاعر و نویسنده. از او شش کتاب منتشر شده است و برنده جوایز ادبی نیما و والس و نامزد جوایز بنیاد شاملو و روشنا بوده است. حیرانی از اواسط دهه هفتاد سابقه فعالیت رسانه‌ای و مطبوعاتی متعددی داشته که آخرین آن سردبیری نشریه روزنه فرهنگی، میدان دیگر و اقتصاد مهرگان بوده است. او مدیریت هنری ناشران مختلفی را بر عهده داشته و در حال حاضر به‌عنوان مدیر نشر ورا مشغول فعالیت است.

محمدعلی اسماعیلی متولد 1359 است. از دانشگاه هنر تهران کارشناسی مجسمه‌سازی دارد و از دانشگاه علامه طباطبایی کارشناسی ارشد فلسفه هنر. اسماعیلی، علاوه بر فعالیت در زمینه هنرهای تجسمی، شاعر و ترانه‌سرا است و در حوزه موسیقی هم کار می‌کند. حضور در نمایشگاه‌ها و رویدادهای زیر، بخشی از فعالیت‌های او در این سال‌ها بوده است: نمایشگاه انفرادی نقاشی با عنوان «خیال ها»، گالری کاوه 1393، حضور در چهارمین دوسالانه هنرهای شهری، موزه قصر1394، شرکت در فستیوال هنرهای شهری بهارستان با چیدمان «مورچه ها» 1395، نمایشگاه‌های گروهی «امرداد» و «چمدان»،  گالری افرند 1396.

علی ابهری، متولد 1354، دانش‌آموخته دکتری معماری. در حوزه معماری و زمینه‌های بین‌رشته‌ای مرتبط با آن می‌نویسد و ترجمه می‌کند. در این حوزه با ترجمه کتاب معماری تصویر اثر یوهانی پالاسما برنده جایزه کتاب سال سینمای ایران 1395 و جایزه کتاب دکتر مزینی 1395 بوده است. او هم‌اکنون مدیر پژوهش و توسعه معماری نشا (نگین شهر آینده) است و هم‌زمان، در دانشگاه آزاد اسلامی طراحی و تئوری معماری درس می‌دهد. موسیقی زمینه دیگر فعالیت ابهری است و به‌عنوان آهنگساز، تنظیم‌کننده، پرودیوسر و نوازنده گیتار با پروژه‌های مختلفی همکاری کرده. در این زمینه آلبوم‌های لاله‌گل، حیرت و چرک‌نویس – به همراه تک‌آهنگ های پرشمار- از او منتشر شده است. 

عنوان اثر: چاردری

الگو قرار است با ترسیم خط‌‌‌‌‌وخطوط پیش‌‌اندیشیده فهم و کنش را آسان کند و انتظام بسازد. یادت بدهد که پا کج نگذاری و در چهارچوبی که حُکمت می‌کند کنش کنی. لابد مسیرهایی منطقی و کارا هم در اختیار می‌گذارد، طوری که اگر از خط بیرون نزنی مقصد و مقصود حاصل است.
از جایی به بعد اما هدف وجودی الگو فراموش می‌شود و «بیرون خط نزدن» خودش می‌شود مقصود خودش. تا جایی که از اساس یادت می‌رود که اصل ماجرا چه بوده و از کجا و چرا آمده. همین‌که چهارچوب محقق شود کافی است. دوروبرت را که بگردی پر است از الگوهایی که درونشان افتاده‌ای و نمی‌فهمی که چرا حُکمشان را گردن می‌گذاری.
«چاردری» هم‌زمان آشکارگی این الگو است و برشکستن آن. جهانی برساخته از الگو(ها)یی که بخواهی و نخواهی درشان هستی. گریزی ازشان نداری. هستند که باشند. انگار همیشه بوده‌اند و قرار هم هست باشند. پدیدارهایی انگار نازمان‌مند هستند و همین هم ترسناک‌شان می‌کند. «چاردری» هر لحظه حضورش را اعلام می‌کند. صدایت می‌کند، مدام توجهت را جلب می‌کند که اعلام ‌کند که گریزی از الگو نداری: چه درگیرش شوی، چه نادیده‌اش بگیری، چه درگیرش شدن را نادیده بیانگاری.