👤آریا صانعی: فارغ التحصیل مقطع کارشناسی معماری از دانشگاه باهنر کرمان. او فعالیت تحقیقاتی اش بر روی “فرهنگ دیجیتال” را در توییک آغاز کرد و در ادامه پس از شرکت در دوره Digi/made به فعالیت زیر نظر اساتید این دوره پرداخت.
👤یاسمن ارجمند، دانشجوی رشته معماری مقطع کارشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز. کسب مقام اول در مسابقه بین المللی upcycling retail، شرکت در دوره هایی در راستای digital fabrication و form generation.
👤میر محمد حسینی: دانشجوی مقطع کارشناسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز. سابقه همکاری با کانون معماران معاصر و Cube_mediaLab و On studio و Tuic، فعال در زمینه طراحی و مدیریت ساخت و ساخت ماکت. طراح پلتفرم زیپ.
👤امیر پورمقدم (مشاور طرح و ساخت پروژه): دانشجوی دکتری دانشگاه هنر تهران، تجربه ای ده ساله در طراحی و ساخت پروژه هایی در نقش آفرینی ها و مقیاس های متنوع دارد که از جمله طراحی لباس، اشیا، چیدمان تعاملی و معماری با رویکردی عمدتا رایانشی داشته است که در همکاری مستقل، با دفاتر و گروه های مختلف شکل گرفته است. وی همزمان به تدریس و پژوهش در دانشگاه و مراکز آموزشی پژوهشی اشتغال داشته است.
بیانیه:
🖋بخش اعظم دیالوگ معماری همیشه بر اسلوب بنا نهادن الهامی نو بر شالوده ی تولیدات و ادراکات پیشینیان از این دیسیپلین بوده.
🖋عموما طراحان، در ترکیب خوانش پروژه ها برای پدید آوردن پروژه ای نو از “انطباق” بهره میبرند، که طراحی پیچیده را بر ذهن معمار میسر میسازد. اما این امر منجر به تولید ساختاری پیچیده و هتروژن میگردد.
🖋با تکیه بر هستی شناسی شئ محور، در این اثر تلاش شده است که دیاگرام، فضا و فرم دو پروژه ی سفارت خانه رم کولهاس و سبوی توماس هدرویک، در یک data pipeline الگوریتمیک به شکلی هموژن در هم آمیخته شوند. این امر به وسیله ی ریخت افزایی 3 بعدی مابین لایه فضا‌های مجاور و مستقل صورت میگیرد؛ که از ترجمه ی فضاها در هر طبقه به پترن هایی انتزاعی و 2 بعدی میسر میشود.
🖋این پروژه تلاشی است pedagogical که رویه ای نو را نه برای دیزاین “به وسیله کامپیوتر” بلکه تفکر به دیزاین “به همراه کامپیوتر” را برای عصری آمیخته با فرهنگ دیجیتال را آزمایش و مطالعه میکند.
آثار به نمایش درآمده در پترنیتکچر ۲:
