درباره پترنیتکچر

پترنیتکچر با هدف ایجاد فضایی برای پژوهش و گسترش کاربرد الگوها و نقوش طراحان ایرانی در عرصه محیطهای انسان ساخت پایه گذاری شده است و بر آن است تا کانونی جدی و مستقل برای پژوهشگران و علاقمندان به شناخت، ایجاد و توسعه کاربرد پترنها در محیط فراهم آورد. مستند سازی آثار موجود، ایده پردازی، گفتگو و نقد، آموزش پژوهش محور و جستجوی تکنولوژی های نوین از جمله فعالیتهای پترنیتکچر در این راستا است. این پروژه در سال 1395 به همت غزل رفالیان، معمار و پژوهشگر، آغاز شده و با همراهی و دعوت از کیوریتورها و فعالان عرصه هنر و معماری برنامه ریزی و برگزار می گردد.

چرا پترن؟

هم زمان با ورود به دوره نوگرایی، و ناخوشایند انگاشته شدن  تزئینات معمارانه و آشنای کلاسیک در غرب، مجموعه جدیدی از عناصری معماری آغاز به شکل گیری کرده اند که با حفظ بعضی از ویژگیهای قدیمی تزئینات و پذیرفتن نقشی نو که رنگی از کارکرد دارند گونه جدیدی از واژگان را به طراحی فضای معاصر افزوده اند. امروز رشد این گونه جدید با همراهی تکنولوژی های دیجیتال حال و شتابی چند برابر یافته است. اگر پیش از این نقوش تکرار شونده زیر مجموعه ای کم اهمیت از تزئینات شمرده می شد، امروز الگوهای گسترش پذیر یا به عبارت دیگر پترن، هویتی مستقل و نیرومند دارد.

این گونه تازه در تلاش است تا با تقویت کارکردهای موجود معمارانه، به ویژه آن دسته از کارکردهایی که امروز بیش از پیش ارزشمند شمرده می شود مانند کنترل فاکتورهای محیطی چون نور و حرارت و یا استاندارد سازی واحدهای ساخت و نیز فرمهای سازه ای، بستری برای خلاقیت فردی طراحان فراهم آورد و مورد توجه طیف گسترده ای از طراحان و هنرمندان قرار گرفته است. پترنیتکچر بر آن است که فرصتی برای شناخت و تجربه این گونه جدید فراهم آورد تا به شکل گیری زبانی هماهنگ با روح هنر ایرانی کمک کند.