امیرحسین تبریزی متولد 1362؛ کارشناس ارشد مرمت و احیای ابنیه و بافتهای تاریخی( دانشکده هنر و معماری تهران مرکز -89)؛ فعالیت حرفه ای در زمینه معماری –طراحی صنعتی-مرمت ابنیه تاریخی-نقاشی؛ موسس دفتر طراحی AT ARCHITECTS؛ سابقه تدریس در دانشکده ها و مراکز آموزش معماری همچون دانشگاه آزاد اسلامی پردیس-دانشکده میراث فرهنگی تهران-کانون معماران معاصر-مرکز معماری ایران. از جمله افتخارات وی: کسب مقام اول در دومین دوره مسابقه معماری نما- مجله معماری و ساختمان و 2A امارات -1390؛ کسب مقام اول در سومین دوره مسابقه معماری نما- مجله معماری و ساختمان و 2A امارات -1391؛ کسب مقام اول مسابقه مجله معمار-1391؛ کسب مقام سوم در هفتمین دوره مسابقه معماری داخلی ایران- مجله معماری و ساختمان و 2A امارات؛ فینالیست مسابقه مجله معمار-1393؛ منتخب بینال ونیز2015 برای ویلای باغ گل لواسان؛ کسب عنوان شایسته تقدیر ویژه معمار سال خاورمیانه -2018.
عنوان اثر: بدون عنوان
این پروژه در جست‌وجوی دست‌یابی به بیانی گوناگون، متکثر و شاید پیچیده از واژه‌ای واحد و نسبتاً ساده است. «گوناگون» از وجوه متفاوتی چون بافت، شکل و کاربرد و «ساده و واحد» از آن رو که فرآیند خلق اثر به تمامی بر اساس تنها یک مدول پایه پیش می‌رود. ویژگی اصلی این مدول، شکل غیر منظم آن است که با نمونه‌های آشنا و متعارف تمایزی جدی به وجود می‌آورد؛ شکلی که نه متقارن است و نه در الگوهای تکرارپذیر مرکزگرا قابلیت تکثیر پیدا می‌کند. به این ترتیب این شکل ظرفیت‌های جدیدی برای خلق دستورهای تکرارِ فرمِ واحد، پدید می‌آورد و استفاده از آن در قالبِ تکرارهای ساده‌ی عمودی و افقی، منجر به ایجاد بافت‌هایی کاملاً گوناگون می‌شود، به گونه‌ای که توجه مخاطب به بافت و پیوستگی آن بیشتر از ژن سازنده‌اش جلب می‌شود. جدای از امکاناتی که این فرم پایه در ایجاد بافتهای گوناگون فراهم می‌آورد، زوایای خاص سطوح آن با هم، سایه‌روشن‌ها و پروخالی‌های بسیاری پدید آورده که می‌تواند پاسخ‌گوی نیازهای متفاوتی برای طراح/کاربر نوعی باشد؛ از ایجاد فضا برای نورپردازی و کاشت گیاه تا تغییر ترکیب‌های مواد تشکیل‌دهنده برای ساخت دیواره‌هایی با امکان بالای عایق صوتی. هم‌چنین امکان استفاده در فضای داخلی و خارجی ایده‌ی حاضر را به شیوه‌ای برای ساخت دیوار-بافت‌هایی کاربردی، گوناگون و متناسب با زبان و لحن طراح/کاربر تبدیل می‌کند.
اثر به نمایش درامده در پترنیتکچر 2#:
